GECELER KARA TREN

Günlerdir kapımı kimseler çalmıyor
Göğsümden içeri yokluğun sızıyor
Bir demlik çayım var tütünüm de geçiyor

Duvarlara yazdığım her cümle ağlıyor
Evlerin ışıkları tek tek sönüyor
Bu ev bu nağmeler peşimi bırakmıyor

Geceler kara tren geceler yüklüyor bana seni geceler
Bende bir resmin var yüzüme bakmıyor

Kollarım seni ister geceler yine seni
Ne baharın tadı var ne de yazın sevgili
Bir demlik günüm var ömrüm de geçiyor

Hiç mi aslı yok bunun bu asılsız yüzlerin
Dudağından geçtim gözlerin yakmıyor
Vazgeçsen olmuyor ölsen olmuyor