GELSİN HAYAT BİLDİĞİ GİBİ
SEZEN AKSU
Birer birer kayıp giderdi her bi' sevilen
Yenisi gelmez, eline geçmez, hele ki değeri hiç bilinmeyen
Yürekte varsa sevgiden de ötesi, sen ağlasan da boş
Işık da yaksan nafile, odan karanlık, hep loş
Hayatın emri "hep koş", baya' bi' bekledim boş
Yaşantım sanki bir savaş ve hoş da bazen
Ateş kesildiğinde ve de sular durulduğunda
Yoksa hep gülerdi insan, hep kalırdı masum
Saygıda bi' kusur ettiğinde minnetin de değeri yok
Kafalarda hesaplar yapılır ve mesafeler konur
Fakat bu kalp unutmaz, unutamaz ki zaten
Her kalp yıkılır, ancak yenisi bulunamaz bi' mesken
Her anın birini özler rüyada yolunu gözlediğim düşünceler
Ve benliğimle canlanır tüm hatıralarım
Bitince yalnızım, gözümü açtığımda kalmışım
Yanımda ailem ve bir de arkadaşlarım
Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
İşimiz bu: yaşamak
Unuttum bildiğimi, doğarken
Umudum, ölmeden hatırlamak
Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
İşimiz bu: yaşamak
Unuttum bildiğimi, doğarken
Umudum, ölmeden hatırlamak
Şimdi boşuna bakma saate, zaman geç oldu
Dün annem elimi tutarken, bugün yirmi dokuz da doldu
Vakit can almaz, ancak can yakar, fakat bi' bekle bak
Knockout olursan çok sakat, mücadeleyle geçen hayatta son round
Kazanmak herkes ister
Ne istediğini bilmektir önemlisi
Var mı listen, hayallerin, hırsın, cesaretin?
Sabır selametimse, intikam felaketimdir
Ne mektebimde vardı huzurum, ne vardı evde
Çıkıp bi' başıma ağlamaktı belki caddelerde
Hayallerin kurulduğu ve düşlerin yok olmadığı
Bu gözlerinse dolduğu, zamanın donduğu bir yerdeyim
Düşünceler dumanlı, dağlar aynı gözde puslu
Bi' bakmışım, mesafeler uzun ve tozlu
Benimse "yol yürür gider, bi' seyyah olurum"
Ne paranın bi' değeri vardır aslında, ne de şerefle onurun
Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
İşimiz bu: yaşamak
Unuttum bildiğimi, doğarken
Umudum, ölmeden hatırlamak
Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
İşimiz bu: yaşamak
Unuttum bildiğimi, doğarken
Umudum, ölmeden hatırlamak
Ameleydim eskiden, şafak sökerdi her gün işe giderken
Cebimde yoktu bir kuruş ve Üsküdar'ımın her bi' yeri yokuş
Her gün yeni bi' suç ittiler fakat ben olmadım tuş
Kanatlı doğmamış kuş
Vakit hiç geçmemişti, ben hep aynı yerde saydım
Ekmekle vardı kavgam, daha bi' sertti günler
Ve geçmişeydi saygım, gelecekti kaygım, kelebekti kalbim
"Akar giderdim" olsa bile bi' derdim, hep gülerdim
Ve ağladığımı görebilen bir annem, bir de ben
İnceden bi' perde vardı gözlerimde, göz görür fakat dilim susardı
Ayaklarım, elim, kolum da bağlı
Hayat bu dile kolay, velakin her bi' yerine ağrı
Ve kimi zaman düşündüm, aslında hiç üşenmedim, ben hep düşündüm
Hayata karşı dört silahşor, hep güler sanmıştım
Bu öyle lanet olası toz bi' pembe ki
Bi' baktım her şey ciddi, hemen uyandım
Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
İşimiz bu: yaşamak
Unuttum bildiğimi, doğarken
Umudum, ölmeden hatırlamak
Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
İşimiz bu: yaşamak
Unuttum bildiğimi, doğarken
Umudum, ölmeden hatırlamak
Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
Yenisi gelmez, eline geçmez, hele ki değeri hiç bilinmeyen
Yürekte varsa sevgiden de ötesi, sen ağlasan da boş
Işık da yaksan nafile, odan karanlık, hep loş
Hayatın emri "hep koş", baya' bi' bekledim boş
Yaşantım sanki bir savaş ve hoş da bazen
Ateş kesildiğinde ve de sular durulduğunda
Yoksa hep gülerdi insan, hep kalırdı masum
Saygıda bi' kusur ettiğinde minnetin de değeri yok
Kafalarda hesaplar yapılır ve mesafeler konur
Fakat bu kalp unutmaz, unutamaz ki zaten
Her kalp yıkılır, ancak yenisi bulunamaz bi' mesken
Her anın birini özler rüyada yolunu gözlediğim düşünceler
Ve benliğimle canlanır tüm hatıralarım
Bitince yalnızım, gözümü açtığımda kalmışım
Yanımda ailem ve bir de arkadaşlarım
Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
İşimiz bu: yaşamak
Unuttum bildiğimi, doğarken
Umudum, ölmeden hatırlamak
Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
İşimiz bu: yaşamak
Unuttum bildiğimi, doğarken
Umudum, ölmeden hatırlamak
Şimdi boşuna bakma saate, zaman geç oldu
Dün annem elimi tutarken, bugün yirmi dokuz da doldu
Vakit can almaz, ancak can yakar, fakat bi' bekle bak
Knockout olursan çok sakat, mücadeleyle geçen hayatta son round
Kazanmak herkes ister
Ne istediğini bilmektir önemlisi
Var mı listen, hayallerin, hırsın, cesaretin?
Sabır selametimse, intikam felaketimdir
Ne mektebimde vardı huzurum, ne vardı evde
Çıkıp bi' başıma ağlamaktı belki caddelerde
Hayallerin kurulduğu ve düşlerin yok olmadığı
Bu gözlerinse dolduğu, zamanın donduğu bir yerdeyim
Düşünceler dumanlı, dağlar aynı gözde puslu
Bi' bakmışım, mesafeler uzun ve tozlu
Benimse "yol yürür gider, bi' seyyah olurum"
Ne paranın bi' değeri vardır aslında, ne de şerefle onurun
Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
İşimiz bu: yaşamak
Unuttum bildiğimi, doğarken
Umudum, ölmeden hatırlamak
Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
İşimiz bu: yaşamak
Unuttum bildiğimi, doğarken
Umudum, ölmeden hatırlamak
Ameleydim eskiden, şafak sökerdi her gün işe giderken
Cebimde yoktu bir kuruş ve Üsküdar'ımın her bi' yeri yokuş
Her gün yeni bi' suç ittiler fakat ben olmadım tuş
Kanatlı doğmamış kuş
Vakit hiç geçmemişti, ben hep aynı yerde saydım
Ekmekle vardı kavgam, daha bi' sertti günler
Ve geçmişeydi saygım, gelecekti kaygım, kelebekti kalbim
"Akar giderdim" olsa bile bi' derdim, hep gülerdim
Ve ağladığımı görebilen bir annem, bir de ben
İnceden bi' perde vardı gözlerimde, göz görür fakat dilim susardı
Ayaklarım, elim, kolum da bağlı
Hayat bu dile kolay, velakin her bi' yerine ağrı
Ve kimi zaman düşündüm, aslında hiç üşenmedim, ben hep düşündüm
Hayata karşı dört silahşor, hep güler sanmıştım
Bu öyle lanet olası toz bi' pembe ki
Bi' baktım her şey ciddi, hemen uyandım
Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
İşimiz bu: yaşamak
Unuttum bildiğimi, doğarken
Umudum, ölmeden hatırlamak
Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
İşimiz bu: yaşamak
Unuttum bildiğimi, doğarken
Umudum, ölmeden hatırlamak
Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
