MEMLEKETSİZ

Bu sokağın penceresi yok, tenceresi boş
Öyle çatık kalmış kaşım, hiçbir şeyim yok, hiçbir yerim yok
Düşmüş yüzüm, gözlerimin altlarına bakıp sonra gülümsemek zor

Hüzünlenmek yok, bi' sıcak çay koy
Ellerimi ovuştursam
Bu soğuklar sanki bizi bir şeylere kavuşturacak, koş!
Avuntular yoz
Savruldukça boşlukta, zaman durdu

Parkım, sokağım, memleketim bir de param yoktu
Bir sokak çocuğuna isyan oldu şarap
Birden sabah olsun diye bağırdılar onlar
Neden duyan yoktu, elbet geçer dayan oğlum

Ben bu yolu seçmedim ki bu yolun sonu karanlık
Eş zamanlı kirlendikçe gizlenecek yer arandık
Bir yanım yalnızlık, bir yanım bahardı
Yerim yurdum falan vardı, ışıklarım yanardı


Aslında hiçbir şeyin faydası yok
Üç tarafı deniz, dört tarafı acı dolu bir ülkede
Memleket mi sorun?
Bitecekse bir gün hayat, isteklerin olsun, olsun


Bir gün kandıracak kirlenen zihinleri
O saçma sapan yazılmış memleket şiirleri
Ya kör oldu gözlerim, ya soluyo renkleri tabloların
Abi neden kayboluyor bilincim?

Bu hız, bu telaş, bu kaygı, bu 26 yaş, erken değil mi yani?
Kalk bi' gözlerime bak
Aç bi' sözlerime bak ve yaşlı insanlara bak
Kaçmış olanları anla şartlı salınanlardan

Ne çiçeği aptal olma kalbi kırılanlara
Ne getireceği belli olmayan güzel yarınlara
Gereğinden fazla alkolü kullananlara
Bir armağan olacaksa, başladık unutmaya

Zaten herkes sığdı biz sığmadık dünyaya
Bi' gidip kollarını kesti, anlamıştı güya beni
Bir hayatı paylamıştık vefa deyip
Hangi şehre düştük şimdi, nasıldır iklim?