TAMİRCİ ÇIRAĞI

Gönlüme bir ateş düştü, yanar ha, yanar, yanar
Ümit gönlümün ekmeği, umar ha, umar, umar
Elleri ak, yumuk yumuk, ojeli tırnakları
Nerelere gizlesin şu avucun nasırları?

Otomobili tamire geldi dün bizim tamirhaneye
Görür görmez vurularak başladım ben sevmeye
Ayağında uzun etek, dalga dalga saçları

Ustam seslendi uzaktan, "Oğlum, al takımları"
Ustam seslendi uzaktan, "Oğlum, al takımları"

Bir romanda okumuştum buna benzer bir şeyi
Cildi parlak kâğıt kaplı, pahalı bir kitaptı
Ne olmuş, nasıl olmuşsa âşık olmuştu genç kız
Yine böyle bir durumda tamirci çırağına

Ustama dedim ki, "Bugün giymeyim tulumları"
Arkası puslu aynamda taradım saçlarımı
Gelecekti bugün geri arabayı almaya

O romandaki hayali belki gerçek yapmaya
Romanlardaki hayali belki gerçek yapmaya

Durdu zaman, durdu dünya, girdi içeri kapıdan
Durdu zaman, durdu dünya, girdi içeri kapıdan
Öylece bakakaldım gözümü ayırmadan
Öylece bakakaldım gözümü ayırmadan

Arabanın kapısını açtım, açtım, girsin içeri
Arabanın kapısını açtım, girsin içeri
Kalktı hilal kaşları, sordu "Kim bu serseri?"
Kalktı hilal kaşları, sordu "Kim bu serseri?"

Çekti gitti arabayla, egzozuna boğuldum
Gözümde tomurcuk yaşlar, ağır ağır doğruldum
Ustam geldi, sırtıma vurdu, "Unut" dedi "romanları"

İşçisin sen, işçi kal, "Giy" dedi "tulumları"
İşçisin sen, işçi kal, "Giy" dedi "tulumları"
İşçisin sen, işçi kal, "Giy" dedi "tulumları"

İşçisin sen, işçi kal
İşçisin sen, işçi kal
İşçisin sen, işçi kal
İşçisin sen, işçi kal

İşçisin sen, işçi kal
İşçisin sen, işçi kal
İşçisin sen, işçi kal
İşçisin sen, işçi kal

İşçisin sen, işçi kal
İşçisin sen, işçi kal
İşçisin sen, işçi kal
İşçisin sen, işçi kal