TECRÜBE

Verse 1:
Öfkene bakma,
O “vur, yak, kır, yık, dök, dağıt, sök!.. Der.
Çevrene bakma,
Onlar “salla ve takma, keyfine bak” der.
Sağa sola bakma,
Her kafadan ayrı ses çıkıyor, ayrı renkler.
Yürü,geri bakma.
Geride kalanların hepsi eski şeyler.
Silip atmalı onları derhal.
Geçmiş eski şeyler.
Silemesen de bırak orda kalsın boşver.
Bitmiş eski şeyler.
Silip atmalı onları derhal.
Geçmiş eski şeyler.
Silemesen de bırak orda kalsın boşver.
Boşver eski şeyler.
Öyle bir dalmışsın ki, çok derin.
Yoksun ya buralarda.
Okyanusun açığında yüzüyorsun sanki balıklarla.
Duyguların hapiste, idare ediyorsun salıklarla.
Mecburen savaşıyorsun kendin gibi yaratıklarla.

Nakarat:
Bu tecrüben zoraki mecburen,
Hakikaten ama zoraki mecburen.

Verse 2:
Kırmızı ışığı geride bırakan,
Yeşile ulaşır gereçerek o sarıdan.
Limitini aşma,
Hızına ulaşanın yavaşlamasına baya zaman var.
Ağırdan al o zaman.
İsabet etti, laf oturdu gediğine de, dediğim.
“Ha” dediğinde olmuyor istediğin, yahut istediğim.
İstekleri bitmez isteksizin.
Kalp atışım 115’inde BPM’in.
DJ’im Tarkan. O başında deck’in.
Sago hayalet orkidesi Rap’in.
Sessizlik ürkütür bana müziğimi verin.
Farkına var, çok dolu zihnin.
Kalabalık curcuna yoksun kendin.
Tüm çabalamaların ama başkası için.
Hakikaten ama zoraki, mecburen.

Nakarat:
Bu tecrüben zoraki mecburen,
Hakikaten ama zoraki mecburen.